. јануар 1881. У Лелићу крај Ваљева

. јануар 1881. У Лелићу крај Ваљева, родио се владика Николај Велимировић истакнути теолог и беседник који је одлично познавао ментални склоп и духовну вертикалу србског народа. Писао је духовне и родољубиве песме, говорио неколико језика, једно време се школовао на Западу. Био је активан учесник у Првом светском рату, јер је у САД скупљао добровољце за Солунски фронт, па је и одликован. Био је владика у Охридској и Жичкој епархији у међуратном периоду. За време Другог светског рата трудио се да окупи родољубиве снаге да се боре против Немаца, али и комуниста, које је сматрао да ће донети више штете него користи, због атеизма. Тако да је највећи део рата провео под сталном присмотром Гестапо-а. На крају је ухапшен и одведен у Баварску, у немачки логор Дахау, где је провео неколико месеци заједно са патријахом Гаврилом Дожићем. После рата одлази у Америку, јер није желео да се врати међу комунисте. Тамо је наставио да се бави црквеном делатношћу. Умире у Либертвилу 18. марта 1956. године, а његове мошти су враћене у отаџбину тек 12. маја 1991. године у манастир Лелић.1942. У Бачкој, фашистичке и нацистичке снаге почели стравичан покољ у српским насељима Шајкаш, Нови Сад и Бечеј. У покољу Срба и Јевреја за месец дана убијено је око 4.000 људи.1992. У Сплиту, основан концентрациони логор Лора. Постојао је више од 5 година, чак и након Дејтонског споразума, односно окончања ратних сукоба у Хрватској. О свим дешавањима у логору Лора био је упознат цео државни и војни врх Републике Хрватске. Кроз логор је прошло 1.005 регистрованих затвореника који су прошли стравичну психо-физичку тортуру. Овај логор је основан на месту некадашње ратне луке Југословенске Народне Армије. Према сведочењима преживелих логораша Лора је сматран за један од најужаснијих логора на простору бивше Југославије током ратова.

Results (Greek) 1:

. Ιανουάριος
Το 1881 Lelić κοντά στο Βάλιεβο, γεννήθηκε στη Επίσκοπος Nikolaj Βελιμίροβιτς εμφανή θεολόγος και ρήτορας που γνώριζε μια μεγάλη νοοτροπία και πνευματική κάθετη του σερβικού λαού. Έγραψε πνευματική και πατριωτικά τραγούδια, μιλούσε πολλές γλώσσες, σπούδασε για ένα χρόνο στη Δύση. Ο ίδιος συμμετείχε ενεργά στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο, επειδή στις Ηνωμένες Πολιτείες συγκεντρώθηκαν εθελοντές προς τα εμπρός Θεσσαλονίκη, και απονέμεται. Ήταν επίσκοπος της επισκοπής της Οχρίδας και Zica στην περίοδο του μεσοπολέμου. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου προσπάθησε να συσπειρώσει πατριωτικές δυνάμεις για να πολεμήσουν κατά των Γερμανών, αλλά και κομμουνιστές, που πίστευε ότι θα φέρει περισσότερο κακό παρά καλό, γιατί τον αθεϊσμό. Έτσι, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου υπό συνεχή επιτήρηση από την Γκεστάπο. Τέλος, συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο Βαυαρία, το γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου, όπου πέρασε αρκετούς μήνες μαζί με τον Πατριάρχη Gavrilo Dožić. Μετά τον πόλεμο πήγε στην Αμερική, γιατί δεν ήθελε να επιστρέψει στους κομμουνιστές. Εκεί συνέχισε να συμμετάσχουν σε δραστηριότητες της εκκλησίας. Πέθανε σε Libertyville στις 18 Μαρτίου 1956, και τα λείψανά του επιστράφηκαν στην πατρίδα του, μόλις στις 12 Μαΐου 1991, το μοναστήρι Lelić.
1942. Σε Backa, φασιστική και ναζιστική δυνάμεις άρχισαν μια φρικτή σφαγή στη σερβική οικισμούς Šajkaš, Novi Sad και Bečej. Η σφαγή των Σέρβων και των Εβραίων σε ένα μήνα έχουν σκοτωθεί περίπου 4.000 άτομα.
1992 στο Σπλιτ, δημιούργησε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης Lora. Υπάρχουν περισσότερα από 5 χρόνια, ακόμη και μετά τη συμφωνία του Ντέιτον, δηλαδή τέλος του πολέμου στην Κροατία. Σχετικά με όλα τα γεγονότα στο στρατόπεδο Λόρα ήταν ενήμερη για το σύνολο του κράτους και στρατιωτική ηγεσία της Δημοκρατίας της κροατικής. Μέσα από το στρατόπεδο πέρασε 1.005 ονομαστικών κρατουμένων που έχουν υποστεί τρομερή ψυχολογική και σωματική βασανιστήρια. Αυτό το στρατόπεδο ιδρύθηκε στην περιοχή της πρώην ναυτική λιμάνι του Στρατού του Γιουγκοσλαβικού Λαϊκού. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των επιζώντων κρατουμένων στρατόπεδο Λόρα θεωρήθηκε ένα από τα πιο απελπιστική στρατόπεδα στην πρώην Γιουγκοσλαβία κατά τη διάρκεια των πολέμων.